Boerboel History
The history of the Boerboel is a fascinating story,from ancient times.Story about Boerboel begins in Assyria,in about 640 BC.Two Assyrian Kings used large dogs to hunt lions and wild horses.Later,King of Albania gave Alexander the Great as a gift one large dog.Alexandar the Great was impressed by the size of the dog ,but soon was dissapointed when the dog refused to hunt bears,wild boars and deers.The dog was killed,but Albanian King replaced the dog and gave instructions- if it was going to be used for hunting,it would need a challenge.The dog was offered both lions and an elephant….Alexandar was greatly impressed.
Canus Molossus had an important effect on the large dog breeds of today.It was used in the times of Roman games.Romans spread this breed throughout Europe ,including British Islas.
A Barbaric tribe in southern Ethiopia known as Cynomones,had dogs that were described as Indian dogs.They were descendents of the Babylonian dog,described as large ,strong dogs,suitable to fight lions.
The Cynomones bred a large number of these dogs,because in late summer,large number of migrating wildbeest trekking past the Cynomones stampeded or destroyed their simple houses or shelters and other possessions.
The dogs were specifically used to keep wildebeest away from their homes,but also to catch them.
During the remainder of the year,they were used to hunt other animals.They also milked the bitches,just like other tribes milked their cattle or goats.
In Africa various tribes move south when they came into the contact with Europeans,naturally their dogs moved with them.
As trading between East and West started developing,1652 Jan van Riebeeck was sent to establish a trading post at the southern part of Africa.For his protection,van Riebeeck came with Bullenbijter.Other colonialists also brought other large mastiff-type dogs with them.
Here Europe meets Africa- in the dog sence.
Therefore it can be said the Boerboel was bred mainly from two sources of genetic material: the Bullenbijter with its early roots in Albania and Syria and later in Europe,and the Indian dog of the black tribes of Africa with earlier roots in Babylon.
These statements also explain why Boerboel is structually much better of than other Mastiff-dogs.The genetic material that came together in Africa,has more pure,originall Syrian bloodlines that any other breed in the world.
During the period of 1652 to 1838 the original Bullenbijter bloodline and other dogs of the colonists were of necessity more isolated than after the start of the Great Trek in 1838.
The crucible of the Boerboel started after 1838 and continues today.
The large European dogs crossed with the strong African bloodlines.The Boerboel developed from 1652 up to about 1900 by farmers (Boers) in South Africa who were threatened by every kind of dangerous predators.
Since 1980 ,with forming SABT, HBSA and the EBBASA,selective breeding has resulted in what we know today as the South African Boerboel.
Thanks to the visions of SABT the Boerboel is now being preserved and is on the rise.
Istorija Boerboela
Boerboel ima dugu i fascinantnu istoriju kao jedan od najistaknutijih pasa Afrike.Priča o njemu počinje u drevnoj Asiriji, 640 g.p.n.e. Dva Asirijska kralja su ostala zabeležena u istoriji i po tome da su koristili veoma velike pse u lovu na lavove i divlje konje.
Figure rađene na terakoti iz tog perioda danas se nalaze u mnogim svetskim muzejima i prikazuju vrlo velike,krupne i snažne pse koji samim svojim izgledom odaju neverovatnu snagu,što dokazuju i crteži i zapisi iz tih davnih vremena.
Sumerska civilizacija,vrlo je stara i o njoj je otkriveno i zapisano mnogo toga,između se provlače i dokazi o postojanju velikih molosa,pasa koji su se zajedno sa vojnicima i stanovništvom,nakon ratova i osvajanja novih teritorija, naseljavali i ka Mediteranu i Evropskom kontinentu.
Kralj Albanije poklonio je Aleksandru Velikom jednog od tih velikih pasa kao znak prijateljstva i dobrih odnosa.
Aleksandar je bio impresioniran njegovom veličinom,ali se uskoro veoma razočarao jer je pas odbijao da lovi medvede,jelene i divlje svinje.Naredio je da ubiju psa,međutim,čuvši to,Albanski kralj je odmah poslao drugog psa uz precizne instrukcije – “ako ga želiš koristiti u lovu ,stavi pred njega prave izazove”.Pas je bio suočen sa dva lava i jednim slonom….
Pokazao je takvu veštinu,snagu,borbenost i hrabrost,da je Aleksandar bio zapanjen i oduševljen postojanjem ovakvih životinja.Medju odgajivačima Molosa i dan-danas kruže ovakve priče.
Canus Molossus je poznat iz vremena Rimskih igara.Rimljani su tokom svojih pohoda i osvajanja, ove pse prostrli po Evropi,pa tako i do Britanskih Ostrva.Ovi psi imali su veliki uticaj na nastanak velikih pasmina koje i danas postoje,a među njima i na nastanak Boerboela.
Varvarsko pleme koje je naseljavalo jug Etiopije,poznato pod nazivom Cinomoni,imalo je takođe svoje pse.Nazivali su ih Indijanski psi i veruje se da su oni bili potomci Vavilonskih pasa,jer i samo pleme vodi poreklo iz Vavilona.
Ovo pleme odgajalo je veliki broj pasa jer su im bili ,u pravom smislu reči-od životne važnosti.Pri kraju leta,svake godine ,dešavao se stampedo i najezda divljih zveri koje su se selile i pravile pustoš za sobom.Cinomonski veliki psi napadali su divlje zivotinje,terali ih dalje
od naselja i ubijali ih,čime su branili skromne naseobine i posede svojih vlasnika,a što je najvažnije-branili su i njihove živote.
Bili su veoma krvoločni,snažni i hrabri,a tokom ostatka godine ,kada nije bilo potrebe za masovnim hajkama na divlje životinje,pripadnici plemena su ih vodili sa sobom u `običan` lov.
Poznato je da su njihove žene muzle mleko od kuja i koristile ga u ishrani,kao što se koristi kravlje ili kozije mleko.
Vremenom, dolazilo je do pomeranja ovog plemena ka jugu Afričkog kontinenta,a samim tim i njihovi verni čuvari,koji su ih pratili na tom putu,nalazili su nova mesta za svoj opstanak.
Dolazilo je i do kontakta sa Evropljanima ,a naravno da je moralo doći i do kontakta evropskih pasa sa Indijanskim psom.
Razvojem trgovine između Istoka i Zapada , 1652god. Jan van Riebeeck,Holandski administrator,bio je poslat na jug Afričkog kontinenta,da ustanovi trgovačke odnose između svoje zemlje i Afrike.Smatra se osnivačem grada Kejptauna.
Da zaštiti sebe i svoju porodicu na toj novoj,još neistraženoj zemlji , punoj raznoraznih opasnosti ,poveo je sa sobom `Bullenbijtera`.
To je bio velik i krupan pas tipa mastifa,koji se u Evropskim zemljama koristio za naterivanje i čuvanje stoke,da štiti posede,zemlju i svoje vlasnike.
U pitanju su psi vrlo starog i `slavnog` porekla,koreni im sežu do Sirije i Albanije,a kasnije stižu i šire se po Evropi.
Dve su osnovne linije pasa čijim ukrštanjem smo dobili junaka naše priče,prvog afričkog mastifa-Boerboela.To su: stari Vavilonski pas-Indijski pas i Bullenbijter.
Od 1652 pa sve do 1838 tokom procesa velike seobe (Great trek) sa juga ka centralnoj i severnoj Africi,kako lokalnih farmera koji su se zvali Boers,tako i doseljenika,najvećim delom Holanđana,dolazilo je i do raznoraznih ukrštanja raznih evropskih rasa sa tadašnjim,`pravim` Boerboelima.
`Razaranje` originalnog sastava,osobina i izgleda Boerboela nastavljena je skoro do današnjih dana.
I drugi kolonisti,iz raznih evropskih zemalja dovodili su svoje pse.Britanski doseljenici su 1820god. sa sobom doveli pse tipa mastifa i buldoga.Francuzi su doveli Bordoške doge, a Španci svoje mastife.Pored ovih pasa ,u Afriku stižu i Danske doge,Bernardinci i Bulterijeri.
Ukrštanja su preduzimana da bi se povećao izvor gena i da se uvedu `željene` karakteristike.Krajem 19.veka, De Beers je iz Britanije uvezao proverene Bulmastife da služe kao psi čuvari u poznatim rudnicima dijamanata Južne Afrike.I oni su se koristili za ukrštanja sa Boerboelima,dajući im snažan čuvarski instinkt .
Tako su se srele Evropa i Afrika --- u psećem smislu.
Veliki evropski psi ukrštani su sa snažnim i izuzetno hrabrim afričkim linijama pasa.Od 1652god. pa sve do 1900god. Boerboela čuvaju i razvijaju farmeri u Južnoj Africi.Psi štite porodicu,imanje i stoku od mnogih četvoronožnih,ali i dvonožnih predatora.Veoma su privrženi svojim vlasnicima,pogotovu deci,a izuzetno agresivni prema uljezima.
Konačno,definicija rase je postignuta osnivanjem Juznoafričkog Udruženja Odgajivaca Boerboela 1983god. Prvo Nacionalno ocenjivanje pasa je održano 1990.god.Prečišćavanje rase je na dobrom putu i mnogi izazovi leže pred onima koji su uključeni u odgajanje ove veličanstvene rase.
Odgajanje u Južnoj Africi nadgledano je od strane nekoliko organizacija – Južnoafričko Udruženje Odgajivača Boerboela SABT , Istorijska Boerboel Asocijacija HBSA,treća organizacija je Elitno Boerboel Udruženje Južne Afrike EBBASA ,ono ima najstrožije zahteve za upis i registraciju.
Zajednički su doneli detaljan standard rase u kome su opisane sve karakteristike Boerboela,a svi psi koji su registrovani od strane udruženja,podvrgavaju se procenama prema odredbama ovog standarda (appraisals).
Da bi Boerboel bio registrovan za uzgoj,mora posedovati barem minimalne kvalifikacione ocene od 75% . Uzimajući u obzir da su najbolji psi u zemlji postizali ocene 90-95% , to je visok kvalifikacioni zahtev,ali samo tako se može očuvati ono najbolje i najkvalitetnije što Boerboel može da nam pruži.
Današnji Boerboel,`prečišćava` se od svih loših primesa,koje su mu veoma naškodile tokom perioda dužeg od jednog veka,današnji Boerboel je idealan čuvar doma,kao sto su bili i njegovi preci.
Da li je to prava afrička priča o uspehu….jeste,naravno,pogledajte ih samo i biće Vam sve jasno….
